In de laatste les van de basiscursus vraag ik altijd mijn studenten me van te voren te spammen met wat ze nog heel graag zouden willen doen in die echte laatste les.
Van een van mijn studenten kreeg ik een mailtje dat ze ergens had gelezen over 'geboortekaarten' en dat we natuurlijk onze jaarkaart hadden uitgerekend bij de cursus.
De vraag was vooral: "Wat doe je er mee?"
Daar moest ik even bij slikken. Want daar heb ik een probleem mee. Het ging de richting op van wat ik zo graag vermijd in de tarot: dogma's.
Ik dacht bij mezelf: "Bar, adem diep in. Dit is een hele oprechte vraag. Hoe gaan we hem oprecht én bruikbaar beantwoorden?"
Want dat is wat belangrijk is in de tarotcursus. Juist om iedereen zelf te laten beslissen wat door de beugel kan, en daarmee verder te kunnen werken. Ik geef overpeinzingen mee. En mijn redelijk ongezouten eerlijke mening, zonder al te veel te oordelen.
Je eigen geboortekaart bepalen
Allereerst is er natuurlijk de vraag: hoe bepaal je je geboortekaart?
Daar doe je het volgende rekensommetje voor:
Je neemt je geboortedag, geboortemaand en geboortejaar. Bijvoorbeeld 14 april 1952
Daar haal je alle getallen los van elkaar: 1 + 4 + 4 + 1 + 9 + 5 + 2
Dit doe je ook met maanden die in getal hoger zijn dan 10 (bijvoorbeeld november is 1+1)
Voor het voorbeeld kom je uit op 26
Ook deze twee getallen splits je weer : 2 + 6 = 8
Dan kom je uit op of Kracht of Gerechtigheid (afhankelijk van welk systeem je gebruikt).
Potato, potato?
Er zijn heel veel van dit soort bepalingen. Denk aan levensdraadkaart, jaarkaart (met je verjaardagsdag en maand en het kalenderjaar) of zielskaart. Eigenlijk is het doel van deze kaart uitrekenen er maar eentje: jezelf beter leren kennen.
En dat is op zich niet verkeerd, maar dan gaat het er mij om hóé je er mee omgaat. Dat is ook wat ik na diep ademhalen vertelde aan mijn cursisten. Er zit een hele grote maar aan vast.
Niks staat vast (in mijn ogen)
Mijn kijk op de wereld is er echt eentje van toeval. Ik geloof niet in God, of het Universum. Ik geloof niet in de Bijbel, in mijn geboortechart in de astrologie. Ik wil graag zelf het leven doorleven en wel zien wat ik tegenkom,
Ik geloof wel in doelen stellen en daar naar toe werken, aan mijzelf werken, met wil en intentie leven en dat ik één Lot heb om naar toe te werken, namelijk mijn dood.
Heel belangrijk vind ik het dus om te zeggen: ik ben niet mijn geboortekaart.
Maar dat is wel wat er gebeurt in het spirituele.
Hoe vaak ik wel hoor: "O maar ik ben een boogschutter, dat is nou eenmaal zo" met vaak als achterliggend iets dat die persoon iets niet wil doen of zegt dat dat niet kan. Omdat hij of zij alleen maar de aspecten (volgens meestal 1 specifiek boek of richting) is van die boogschutter.
Heel zwart wit. Ik ben dit, en niks anders. Daarom doe ik zo en kan ik dit niet.
Dat gaat er bij mij niet in. Zeker als ik denk aan de kwetsbare mensen die ik aan mijn tafel krijg. Die ga ik zeker weten niet vastzetten in een geboortekaart. Wat nou als je dan opeens voor zo iemand de Toren of de Dood neerlegt?
Dat is wat ik bedoel met dogmatisch. Alsof de kaart bepaalt wie jij bent en wat jij mag zijn. En wat je niet mag zijn. Zo werkt het leven in mijn ogen echt niet.
Maar wat dan wel?
Een gezonde manier om je geboortekaart toch bij je tarotpraktijken te betrekken is de geboortekaart als een bril te gebruiken. Dit is ook hoe ik een jaarkaart gebruik. Ik zet als het ware de kaart of het archetype (want het zijn altijd grote arcanumkaarten) op, en met de visie of gedachte van die kaart kijk ik naar situaties. Wat heb ik er uit geleerd? Wat kan ik er nog van leren als ik deze geboortekaart er bij leg?
Stel nu dat die Kracht kaart uit het voorbeeld hierboven je geboortekaart is dan kun je je afvragen op welke momenten je op zo'n manier een rustige kracht hebt doorgemaakt. Wat waren die situaties? Hoe voelde je je toen?
Wat kunnen je sterke kanten zijn als je je leven vanuit die kaart bekijkt? Wat je valkuilen?
Of: wat voor basisprincipe is er misschien belangrijk in je leven? Hoe kun je juist dat archetype in je leven gebruiken?
Je ziet dat ik dan de kaart echt als een reflectie gebruik. Leuk is het om dan echt even een gesprek (op papier bijvoorbeeld) met de kaart te hebben en te zien wat de kaart je kan geven.
Is het dan heel anders dan een jaarkaart?
Een beetje wel, en een beetje niet. Een jaarkaart is meer een thema voor een kalenderjaar, om doelen bijvoorbeeld uit te stippelen.
Je zou de geboortekaart (maar misschien is zielskaart een betere term, alhoewel ik die ook wel echt te spiriwiri vind) meer als een continue reflectie in je leven kunnen gebruiken.
Dus kort gezegd; ik doe liever niks met een geboortekaart. Geef mij maar een jaarkaart die je na een jaartje in de ogen hebt bekeken weer even opzij kan leggen. En door naar de volgende.
Want wij zijn niet letterlijk de kaarten. Zo vast is de tarot gewoon niet.
Wat vindt jij? Hoe zou jij een geboortekaart willen gebruiken?
liefs
Barbara
Reactie plaatsen
Reacties