"Be not afraid of going slowly, be afraid only of standing still.”
Chinees gezegde
Ik liep tijdens de zomervakantie te overpeinzen wat ik nou wilde. Met mijn leven (jawel die is diep), met mijn werk, mijn tarotpraktijk. Alles.
Maar ik wilde vooral 1 belangrijk ding: langzamer.
Ik merk dat het me tegenstaat dat ik elke dag op social media zit, hoe gezellig ik het ook vind. Het gaat me dan vooral om de druk van het dagelijks posten en ik ben daar nog hard over aan het nadenken hoe ik dat ga aanpakken. In ieder geval minder.
Maar ik bedacht me ook, wat wil ik met mijn blog? Ik had al zo lang niets gepost, kon wel inspiratie vinden (zoveel decks nog om te reviewen) maar waar was de tijd?
Ik wil langzamer.
Ik voel niet alleen dat het langzamer mag omdat ik het niet kan bijbenen soms, nee, vooral omdat ik wil genieten van het moment. Tijd hebben voor zaken die er echt toe doen. Dat ik voor iets zit dat het waard is.
Ik wil transformatie. Anders denken. Net als de rups in een vlinder veranderd, maar in zijn eigen tempo. Slow down.
Met die gedachte ging ik terug naar mijn oude blog. Ik begon met bloggen zo'n 10 jaar geleden. In de tijd dat de blogs als paddenstoelen uit de grond schoten en deelde ik ook mijn passie over haken en handwerken met heel veel leuke volgers. Ik haalde ook heel veel rust en inspiratie uit verschillende blogs zoals deze.
Want de media is nu te snel.
Daardoor ik ga vertragen. Samen met mijn blog. Boven zie je de eerste foto van het plekje waar ik elke ochtend als ik naar mijn werk toe ga langsfiets; een van de bruggen waarmee je praktisch drie wijken verder kijken in mijn stad Zoetermeer. Gedurende het jaar blijft dit een prachtig gezicht om te kijken of de klokkentoren van de kerk in het Dorp te zien is. De eendjes te zien en de begroeiing te zien veranderen.
In de Aurora Mijmeringen (voorheen Tarotmijmeringen) neem ik je mee mijn leven in. Aurora is niet voor niets een deel van mijn praktijknaam. Dit betekent de morgenstond, zonsopgang of ochtendgloren. Dit is het zachte licht dat je ziet als je wakker wordt. En met deze blogs gaan we hetzelfde doen. Vertragen en verzachten. Lekker even pas op de plaats. Om en om met een review wekelijks kun je hier mijn levenszaken en interesses zien. Heerlijke rustige foto's en het alledaagse leven van een tarotiste in de spotlight.
Want ik ben niet alleen maar Lucet, zoals veel mensen me noemen :). Ik ben ook Barbara, vrouw, echtgenote, moeder en biologiejuf. Naast de tarot doe ik nog veel meer. Leef ik mee met de seizoenen als heks, organiseer ik vrouwencirkels en leef ik.
Een van de belangrijkste doelen die ik voor mijzelf op nummer 1 heb gezet mezelf gunnen om te blijven groeien in wie ik ben en wat ik doe. Een keer in de maand valt er nu een bijzondere envelop op de mat met boekjes van de Builders of the Adytum (BOTA) en mag ik filosoferen en prutsen met het occultisme. Dit is een mysterieschool uit Amerika die een bepaalde filosofie heeft bij de tarot. Perfect voor mij en waar ik nu sta. En het mooie is; er zit een flinke saus aan magie en occultisme over heen. Nu is het nog de start, maar hierna wordt het hardcore. Want over een maand komen de eerste boekjes over de tarot, en er zijn examens. Ik heb er nu al zin in om te voelen en te ervaren wat het me gaat geven. De eerste boekjes waren al zo bijzonder om te lezen omdat de taal die gebruikt wordt echt over meerdere lagen praat. Echt denk, maar ook voel-werk.
Zij schrijven: " "Spiritual enlightenment" is the final goal for all. But unless we learn how to bring our mental-emotional life under more conscious self-direction, we aren qualifying ourselves for this supreme experience. We must learn how to live and act in the here and now."
Diepe stuff. Het raakt me.
Mijn afgelopen week bestond uit vooral voorbereiden voor de Spiritueel Alternatief beurs en weer kijken wat ik aan decks meeneem, hoe ik mezelf ga promoten en wat ik nog meer meesjouw. Ik mag weer heerlijk een praatje houden en voor de rest ga ik genieten. De gesprekken op zo'n beurs gaan, ondanks dat het om je heen druk is, vaak heel diep. Worden ze heel bijzonder. En gaan mensen met een mooi gevoel weg bij je standje.
Heel veel praten, maar ook echt bewust stil staan bij iedereen die langs komt.
Daarnaast ben ik een ritme en een balans zoeken tussen werk, prive, praktijk en leven. Stapje voor stapje krijg ik meer realisatie wat ik wel kan en wat niet lukt. Ook met deze blog. Dit is een eerste probeersel weer in de oude flow. Langzaamaan ga ik zoeken naar een toon en een ritme. Maar lees. Sta even stil. Want hoe kun jij voor jezelf de tijd even wat langzamer laten gaan?
liefs
Barbara
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een mooie blogpost. Kan ik me inschrijven?
Ha Esther,
Dankjewel! :)
Waar wil je je voor inschrijven?
Laat het me gerust weten.
Warme groet,
Barbara