Wat is mijn trip naar London snel gegaan. Te snel. Het was weer heerlijk. Even weg van thuis, en op zoek naar de leukste en de mooiste plekjes om van te genieten.
Plekken waar ik nog niet eerder was geweest, maar ook weer terug naar plekken waar ik goede herinneringen aan heb.
Op woensdag vertrok ik met de trein, en het was nog even spannend omdat er stakingen in de underground en de nationale trein aangekondigd waren hoe ik uiteindelijk bij mijn familie, waar ik zou slapen, aan zou komen in London. Als toerist supervervelend, maar waar voor deze mensen staakten was heel begrijpelijk. Lange werkdagen, onveilige situaties, laag loon. Gelukkig heeft de burgemeester van London de dag er voor nog toegezegd te luisteren en aan de slag te gaan voor ze, en kreeg ik op woensdag IN de trein het bericht dat de stakingen van de baan waren. Phew. Want als toerist in London, maar ook als gewone mens ben je giga afhankelijk van het openbaar vervoer.
De donderdag en de zondag had ik helemaal voor mijzelf. De vrijdag en zaterdag was de UK Tarot conference.
Dus donderdag bezocht ik al iets wat heel lang op mijn lijstje stond: de grootste botanische tuin die ik ook gezien heb, Kew Gardens. Prachtig. Hele oude Victoriaanse kassen vol met orchideeen, cactussen, palmen. Omringd door uitgestrekte grasvelden, laantjes, rozentuinen. Echt heel bijzonder.
Ik genoot. Wat een heerlijkheid. Zoveel planten.
Maar dat was niet de enige natuur waar ik van genoot. Bij mijn 'gastouders' B en W, die in het noordelijk gedeelte van London wonen, genoot ik van hun tuin en is het altijd een feest om op bezoek te gaan. W kan fantastisch koken, en in hun tuin hebben ze tomaten, pompoenen, boontjes, sla, noem het maar op. Ook weten zij de lekkerste zaken te halen op de farmers market (denk aan bijzondere paddenstoelen) en bijzondere slagers.
En altijd enthousiast, nieuwsgierig. Ik had een uitgebreid Nederlands cadeau voor ze meegenomen (oa stroopwafels en chocoladeletters), maar dat tipte niet aan het eten dat ik bij hen voorgeschoteld kreeg. Ze zijn zo leuk.
Op de conferentie zelf waren er weer juweeltjes van praatjes en workshops. Alles was in het thema van het Oordeel, en het was mooi om te merken hoe deze kaart op zoveel verschillende manieren aangevlogen kon worden. Heerlijk om met de kaarten bezig te zijn en zelf er weer in te duiken. Als tarotreader en -juf doe je toch de meeste tarotdingen voor iemand anders, maar er waren fantastische praatjes die mijn brein heerlijk lieten werken. Ik heb genoten van Ethony Dawn met haar Australische oprechtheid en in een deuk gelegen van Kristoffer Hughes (hierboven) die met verve en humor de Qabalah (nou ja, hij is eigenlijk een kabbalist) voor ons in het licht van het Oordeel zette.
Maar dat niet alleen; ik zag weer bekenden van vorig jaar, en nieuwe gezichten. Er waren opeens 3x zoveel Nederlanders op de conferentie in vergelijking tot vorig jaar! Ik moet zeggen dat ik al het praten met mensen altijd zo fijn vindt. Nieuwe ideeën op doen, discussiëren over hoe wie wat ziet. Heerlijk. Maar ik was bekaf na deze twee dagen. Pfoe.
En ja ik heb ook heel hard opgelet op de details, want Christa en ik zijn ook weer druk in de weer met de 2e editie van onze eigen tarotconferentie. We hebben wat heen en weer geappt.
Ik dook met alle spreads die we kregen diep in mijzelf, en heb zeker weten wat traantjes gelaten. Man, wat kan de tarot een hoop verduidelijken. Blaadjes vol geschreven en een hoop inspiratie meegenomen voor workshops of consulten. Zo fijn als je weer inspiratie hebt!
Ook de geschiedenis bracht inspiratie. Geraldine Beskin, de eigenaresse van de fantastische Atlantis Bookshop (aanrader naast Watkins Books en Treadwells) die ons liet zien hoe het allereerste reclameblaadje er uit zag toen de Waite Smith Tarot uit werd gebracht.
Op zondag genoot ik van het mooie weer en bezocht ik het Victora & Albert museum voor een lekkere dosis cultuur. Dit V&A is een vergaarbak van vanalles en nog wat. Van enorme beelden die kopieen zijn van het echte werk, tot ijzeren hekwerk, sieraden, prenten. You name it, they've got it. En net zoals met alle musea in London ben je hier na twee uur nog niet klaar, maar ik MOEST weg. Want ik had een afspraak.
Ik bracht twee uur in de middag namelijk door bij de Study Society, waar een tweetal dingen bij elkaar kwamen. In juli ben ik lid geworden van de Builders of the Adytum (een mysterieschool) en was ik precies in het weekend waarbij er een live meeting was in London. Ik meldde me aan en was er bij! Twee uur lang discussieerden we over de Maan met een aantal vragen die ons uitgereikt waren als studiemateriaal. Er waren mensen bij die veel langer dan ik hardcore bezig zijn met deze stroming en het was interessant om te merken hoe ze open stonden voor beeldsymboliek en filosoferen. Ik denk dat je het het beste kunt vergelijken met een debatclub, maar dan meer zoals de vrijmetselaars dat ook doen. Ik was heel blij dat de andere deelnemers vaak hun inbreng begonnen met "maybe" want het is voor mij superbelangrijk om juist ergens in te stappen waar geen dogma is, of dat mensen zeggen "het is zo omdat ik het zeg".
Meer kan ik er niet over vertellen, want ook hier is een zekere geheimhouding in deze mysterieschool.
Het allergaafste vond ik wel dat voordat ik de deur van de Study Society open had gedaan bovenstaand bord me opviel. Ouspensky is een bekende naam in de esoterie, en hij heeft een piepklein boekje geschreven over de tarot, maar wat daar in staat is minstens drie dubbel gelaagd. Heel filosofisch.
Volgende week vertel ik jullie over welke decks en boeken mee naar huis gingen in deel 2: De UK Tarot Conference : The Haul. Want over London raak ik niet uitgepraat. London was weer fantastisch. Ben ik er volgend jaar weer? Wie weet. Want wat is er nog meer te zien? Vast nog een hoop.
Heb jij tips?
Liefs
Barbara
Reactie plaatsen
Reacties
Wat leuk om jouw ervaring te lezen. Ook ik heb genoten van Londen en de UK tarot conference. Het was leuk om je daar te zien!